时初莫聿寒
时初莫聿寒最新章节：
石道友，你比我们早到这第二层，可有什么发现？”苏茜看了靳流一眼，向韩立问道
道兄玩笑了，我巡视一方，十年八年也来不了此处一次，又如何识得本地道人？
四柄石剑黑光大放，一道道黑色剑气幻化而出，狠狠斩在那些蓝色细丝上
“暮道友，你怎么了？”红衫少女问道
“嗯！”小家伙点点头，笑着搂着他的脖子
所谓的鬼衙门，只不过是个群葬的大墓穴，里面埋的死人多了，便被越传越邪，说成了是亡灵聚集的阴世
想想这些这些大妖神都在害怕的同时都庆幸没和杨毅云为敌
听见窗外的脚步声远去，段舒娴的身体莫名无力，她软软的坐在旁边的沙发上，莫名的喘息着
众人计议已定，就全力以赴着手准备
上穹碧落道友说取二成，其实是指剑府中之实物罢了，诸般传承，另有神妙之处，怕也很难用几成来界定，
时初莫聿寒解读：
shí dào yǒu ， nǐ bǐ wǒ men zǎo dào zhè dì èr céng ， kě yǒu shén me fā xiàn ？” sū qiàn kàn le jìn liú yī yǎn ， xiàng hán lì wèn dào
dào xiōng wán xiào le ， wǒ xún shì yī fāng ， shí nián bā nián yě lái bù liǎo cǐ chù yī cì ， yòu rú hé shí dé běn dì dào rén ？
sì bǐng shí jiàn hēi guāng dà fàng ， yī dào dào hēi sè jiàn qì huàn huà ér chū ， hěn hěn zhǎn zài nà xiē lán sè xì sī shàng
“ mù dào yǒu ， nǐ zěn me le ？” hóng shān shào nǚ wèn dào
“ ń ！” xiǎo jiā huo diǎn diǎn tóu ， xiào zhe lǒu zhe tā de bó zi
suǒ wèi de guǐ yá mén ， zhǐ bù guò shì gè qún zàng de dà mù xué ， lǐ miàn mái de sǐ rén duō le ， biàn bèi yuè chuán yuè xié ， shuō chéng le shì wáng líng jù jí de yīn shì
xiǎng xiǎng zhè xiē zhè xiē dà yāo shén dōu zài hài pà de tóng shí dōu qìng xìng méi hé yáng yì yún wèi dí
tīng jiàn chuāng wài de jiǎo bù shēng yuǎn qù ， duàn shū xián de shēn tǐ mò míng wú lì ， tā ruǎn ruǎn de zuò zài páng biān de shā fā shàng ， mò míng de chuǎn xī zhe
zhòng rén jì yì yǐ dìng ， jiù quán lì yǐ fù zhuó shǒu zhǔn bèi
shàng qióng bì luò dào yǒu shuō qǔ èr chéng ， qí shí shì zhǐ jiàn fǔ zhōng zhī shí wù bà le ， zhū bān chuán chéng ， lìng yǒu shén miào zhī chù ， pà yě hěn nán yòng jǐ chéng lái jiè dìng ，
